உலகம் முழுவதும் காலக் கணக்கீடு - நாள்காட்டி!

புத்தாண்டு துவக்கத்தின் சில நாட்கள் மற்றும் புத்தாண்டு துவங்கிய உடன் சில நாட்கள் அனைவரது கையிலும் அது கட்டணமில்லாமலும், விற்பனைக்கும் கிடைக்கும் ஒன்று நாட்காட்டி, கிட்டத்தட்ட அனைவருமே பயன்படுத்தும் இந்த நாட்காட்டி வரலாறு குறித்து பார்ப்போம்

ரோமானிய மன்னர் ஜூலியஸ் சீசர்தான் கி.மு. முதல் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் ஆட்சிக்கு வந்தவுடன் தற்போதைய  காலண்டரின் முன்னோடி.

கி.மு. 45இல் தான் முதன்முதலில் ஜனவரி 1ஆம் தேதி புத்தாண்டின் தொடக்கமாக கருதப்பட்டது. அதற்கு முந்தைய ரோமானிய நாட்காட்டிப்படி, புத்தாண்டு மார்ச் மாதத்தில் தொடங்கி 355 நாட்களைக் கொண்டிருந்தது. கூடுதலாக, 27 நாட்கள் அல்லது 28 நாட்கள் இடைக்கால மாதம் என சில நேரங்களில் பிப்ரவரி மற்றும் மார்ச் மாதங்கள் இடையே செருகப்படும்.

ரோமானிய மன்னர் ஜூலியஸ் சீசர் தான் கி.மு. முதல் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் ஆட்சிக்கு வந்தவுடன் காலண்டரை சீர்திருத்தினார். ஆனால், ஜூலியன் நாட்காட்டி பிரபலமடைந்தாலும், அய்ரோப்பாவின் பெரும் பகுதிகள் கி.பி.16ஆம் நூற்றாண்டு நடுப்பகுதி வரை அதை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. கிறிஸ்தவத்தின் வருகையுடன், ஜனவரி 1 புத்தாண்டின் தொடக்கமாகப் பார்க்கப்பட்டது. அதே சமயம், டிசம்பர் 25ஆம் தேதி வரும் இயேசுவின் பிறப்பைப் பற்றிய மத கருத்துகளைக் கொண்டு மிகவும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதாகக் கருதப்பட்டது.

ஜூலியஸ் சீசரின் தரப்பில் தவறான கணக்கீடு பிரச்சினையும் இருந்தது. இதன் காரணமாக புத்தாண்டு நாள் அடிக்கடி மாறிக்கொண்டே இருந்தது. போப் கிரிகோரி ஜூலியன் நாட்காட்டியை சீர்திருத்தி, ஜனவரி 1ஆம் தேதியை புத்தாண்டின் முதல் நாளாக தரப்படுத்திய பிறகுதான், அது மெதுவாக உலகம் முழுவதும் ஏற்றுக்கொண்டு வழக்கமானது.

ஆரம்பகால ரோமானிய நாட்காட்டி கி.மு.8ஆம் நூற்றாண்டில் ரோம் அரசை நிறுவிய ரோமுலசால் உருவாக்கப்பட்டது. ஒரு ஆண்டு கழித்து ஆட்சிக்கு வந்த நுமா பொம்பிலியஸ், ஜனவரி மற்றும் பிப்ரவரி மாதங்களை சேர்த்து 12 மாதங்களை ஒரு ஆண்டாக மாற்றினார்.

ஆனால், சந்திரனின் சுழற்சியைப் பின்பற்றிய இந்த நாட்காட்டி, பருவங்களுடன் அடிக்கடி ஒத்துப்போகவில்லை. மேலும், பண்டைய ரோமின் ‘திருத்தந்தைகள் கவுன்சில்’ உறுப்பினர்கள் அல்லது நாட்காட்டியை மேற்பார்வையிடும் கடமையுடன் நியமிக்கப்பட்ட பாதிரியார்களின் குழு உறுப்பினர், தேர்தல் தேதிகளில் தலையிட அல்லது அரசியல் காலத்தை நீட்டிப்பதற்காக நாட்களைச் சேர்த்ததாக அடிக்கடி குற்றம் சாட்டப்பட்டது.

ஜூலியஸ் சீசர் கி.மு.46இல் ஆட்சிக்கு வந்த பிறகு, அவர் நாட்காட்டியை சீர்திருத்த முயன்றார். அதற்காக அவர் அலெக்ஸாண்டிரிய வானியலாளர் சோசிஜெனஸின் ஆலோசனையைப் பெற்றார். எகிப்தியர்கள் செய்ததைப் போல சந்திரனின் சுழற்சியை அகற்றிவிட்டு சூரியனைப் பின்தொடருமாறு சோசிஜெனஸ் பரிந்துரைத்தார். அதன்படி, ஆண்டுக்கு 365ரு நாட்கள் என்று கணக்கிடப்பட்டது.

இதில் சுவாரஸ்யமாக, ஜூலியஸ் சீசர் கி.மு.46ஆம் ஆண்டிற்கு 67 நாட்களைச் சேர்த்தார். இதனால், கி.மு.45இல் புதிய ஆண்டு ஜனவரி 1ஆம் தேதி தொடங்கியது. இரண்டு முகங்களைக் கொண்டவர் என்று நம்பப்படும் ஜானஸ் என்ற ரோமானிய கடவுளைக் கவுரவிப்பதற்காக இந்தத் தேதி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. அவருக்கு இரண்டு முகங்கள் இருப்பதாக நம்பப்படுகிறது - அதில் ஒன்று கடந்த காலத்தையும் மற்றொன்று எதிர்காலத்தையும் பார்க்கிறது. அதன்பிறகு, பண்டைய ரோமானியர்கள் ஜானஸுக்கு அர்ப்பணித்து ஒருவருக்கொருவர் பரிசுகளை பரிமாறிக்கொண்டனர்.

இருப்பினும், கிறித்துவம் பரவியவுடன், அய்ரோப்பாவின் பல பகுதிகளில் ரோமானிய கடவுளைக் கொண்டாடுவது ஒரு தெய்வ வழிபாடு சடங்காகக் காணப்பட்டது. அதன்படி, இடைக்கால அய்ரோப்பாவில் கிறிஸ்தவ தலைவர்கள் புத்தாண்டின் தொடக்கத்தை டிசம்பர் 25 (கிறிஸ்துமஸ்) அல்லது மார்ச் 25 (அறிவிப்பு விழா) போன்ற அதிக மத முக்கியத்துவம் கொண்ட ஒரு நாளில் கொண்டாட முயன்றனர்.

சூரிய ஆண்டின் நாட்களைக் கணக்கிடுவதில் ஜூலியஸ் சீசர் மற்றும் சோசிஜெனஸ் செய்த பிழையும் இருந்தது. சீசர் கணக்கிட்ட 365.25-க்கு மாறாக சூரிய நாட்காட்டியில் உள்ள நாட்களின் உண்மையான எண்ணிக்கை 365.24199 ஆகும். இதன் விளைவாக, ஒவ்வொரு ஆண்டும் 11 நிமிட இடைவெளி இருந்தது, இது 1582ஆம் ஆண்டில் சுமார் 11 நாட்களைக் கூட்டியது. இந்த குறைபாடு போப்பின் கொள்கை கவலையாக இருந்தது; ஜூலியன் நாட்காட்டி தொடர்ந்து நடைமுறையில் இருந்திருந்தால், கோடையில் ஈஸ்டர் கொண்டாடப்பட்டிருக்கும்” என்று வரலாற்றாசிரியர் கோர்டன் மோயர் தனது ‘தி கிரிகோரியன் காலண்டர்’ கட்டுரையில் எழுதுகிறார். அதன்பிறகு, இடைக்கால கிறிஸ்தவ வாழ்க்கைக்கு மிகவும் பொருத்தமான ஒரு நாட்காட்டியை தரப்படுத்துவதற்கான முயற்சி தொடங்கியது.

போப்பாண்டவர் பதிமூன்றாம் கிரிகோரி உருவாக்கிய காலண்டர்

சீர்திருத்தம் எளிதானது அல்ல. போப் கிரிகோரி இந்த நோக்கத்திற்காக வானியலாளர்கள், கணிதவியலாளர்கள் மற்றும் மதகுருமார்களைக் கொண்ட ஒரு சிறந்த குழுவைக் கூட்டினார். அது எதிர்கொண்ட முக்கிய சவால், கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு சிவில் நாட்காட்டியையும் பாதிக்கிறது. இது ஆண்டின் இறுதியில் தொக்கி நிற்கும் ஒரு பகுதியைக் கையாள்கிறது.

ஜூலியன் நாட்காட்டியின் தவறான கணக்கீட்டை சரிசெய்வதற்காக, கிரிகோரியன் நாட்காட்டியில் பணியாற்றிய இத்தாலிய விஞ்ஞானி அலோசியஸ் லிலியஸ், ஒவ்வொரு நான்காவது ஆண்டும் ஒரு லீப் ஆண்டாக இருக்கும் என்ற ஒரு புதிய முறையை உருவாக்கினார். ஆனால், 400இல் வகுபடாத நூற்றாண்டு ஆண்டுகளுக்கு விலக்கு அளிக்கப்பட்டன. உதாரணமாக, 1600 மற்றும் 2000 ஆண்டுகள் லீப் ஆண்டுகள். ஆனால், 1700, 1800 மற்றும் 1900 வகுபடவில்லை. இந்த திருத்தங்கள் முறைப்படி பிப்ரவரி 24, 1582-ல் போப்பாண்டவர் புல் (Bull)ஆல் நிறுவப்பட்டது. இது மதத் தலைவர்கள் மற்றும் அறிஞர்களிடையே கடுமையான விவாதத்தை ஏற்படுத்தியது.

நாட்காட்டி சீர்திருத்தத்திற்கான மத எதிர்ப்பு சாராம்சத்தில் கத்தோலிக்க மதத்திற்கு எதிரானது. “இது சீர்திருத்த யுகம்; புராட்டஸ்டன்ட் நாடுகள் புதிய நாட்காட்டியை நிராகரித்தன. ரோமின் அதிகார வரம்பிற்குள் தங்கள் கலகத்தனத்தை மீண்டும் கொண்டுவருவதற்கான போப்பாண்டவர் திட்டம் இது என்று கண்டனம் செய்தனர்.” என்று மோயர் எழுதுகிறார். பதிமூன்றாம் கிரிகோரி எதிர் சீர்திருத்தத்தின் கடுமையான ஊக்குவிப்பாளராக இருந்ததால் இந்த குற்றச்சாட்டு முற்றிலும் ஆதாரமற்றது அல்ல என்று அவர் கூறுகிறார்.

இதன் விளைவாக, இத்தாலி, ஸ்பெயின் மற்றும் போர்ச்சுகல் போன்ற கத்தோலிக்க நாடுகள் புதிய முறையை விரைவாக ஏற்றுக்கொண்டன. இங்கிலாந்து மற்றும் ஜெர்மனி போன்ற புராட்டஸ்டன்ட் நாடுகள் 18ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதி வரை நிறுத்தி வைக்கப்பட்டன. 1752ஆம் ஆண்டில் இங்கிலாந்து புதிய நாட்காட்டியை ஏற்றுக்கொண்டபோது தெருக்களில் ஒரு கலவரம் நடந்ததாக சில கணக்குகள் தெரிவிக்கின்றன. 1923இல் கிரிகோரியன் நாட்காட்டியை ஏற்றுக்கொண்ட கடைசி அய்ரோப்பிய நாடு கிரீஸ் ஆகும்.

அமெரிக்காவில் உள்ள அய்ரோப்பிய காலனி நாடுகள் தங்கள் தாய் நாடுகள் ஏற்றுக்கொண்டபோது, புதிய நாட்காட்டியை ஏற்றுக்கொண்டாலும், அய்ரோப்பா அல்லாத உலகின் பெரும் பகுதிகளும் 20ஆம் நூற்றாண்டின் போக்கில் அதை ஏற்றுக்கொள்ளத் தொடங்கின. உதாரணமாக, ஜப்பான் தனது பாரம்பரிய சந்திர நாட்காட்டியை விடுத்து 1872இல் கிரிகோரியன் நாட்காடிக்கு மாற்றியது. அதே நேரத்தில், இதை 1912இல் சீனா ஏற்றுக்கொண்டது. இந்தியா, பங்களாதேஷ், பாகிஸ்தான், மியான்மர் இஸ்ரேல் உள்ளிட்ட சில நாடுகளில் பாரம்பரிய நாட்காட்டி கிரிகோரியன் காலெண்டருடன் பயன்படுத்தப்படுகிறது. 

 உலகின் பல்வேறு பகுதிகளில் பல நாட்காட்டிகள் பயன்பாட்டில் இருந்தாலும் அது குறிப்பிட்ட பகுதிக்கான விதிகளுக்குக்கூட உட்படாது.

எடுத்துக்காட்டாக வட இந்தியாவில் பயன்பாட்டில் இருக்கும் சைத்ரா கால்நிர்ணய் என்ற காலண்டரைக் கூறலாம். மேற்கத்திய நாடுகளில் பெரும்பாலும் ஆங்கில நாட்காட்டியை ஒட்டியே அவர்களின் நாட்காட்டிகள் ஒத்திருப்பதால் ஒட்டு மொத்த உலகிற்கும் ஆங்கில நாட்காட்டியே நிலைத்துவிட்டது.