சட்டங்கள் அறிவாய் பெண்ணே!

இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தை உருவாக்கியவர்கள், சமூகத்தில் பெண்களின் பாதகமான மற்றும் பாரபட்சமான நிலையைக் கவனத்தில் கொண்டு, பெண்ணுக்குச் சம தகுதி வழங்கு வதற்கு அரசு சாதகமான நடவடிக்கைகளை எடுப்பதை உறுதி செய்வதில் சிறப்புக் கவனம் செலுத்தினர். இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தின் 14, 15(2) - (3) மற்றும் 16 ஆகிய பிரிவுகள், பெண்களுக்கு எதிரான பாகுபாட்டை தடுப்பது மட்டுமல்லாமல், பொருத்தமான சூழ்நிலை களில் பெண்களுக்கு ஆதரவான பாதுகாப்பு பாகுபாட்டை வழங்குவதற்கு அரசுக்கு சுதந் திரம் அளிக்கிறது. இந்த விதிகள் அரசமைப்பால் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்ட அடிப்படை உரிமைகளின் ஒரு பகுதியாகும். அரசமைப்புச் சட்டத்தின் நான்காவது பகுதியானது, மாநில நிர்வாகத்தில் குறைவான அடிப்படைக் கொள்கைகளைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் அய்ம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கொடுக்கப் பட்ட இந்த அரசமைப்பு ஆணைகள் இருந்த போதிலும், ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் இடையே சமத்துவத்தை உறுதிப்படுத்த அரசு முயற்சி செய்யும் என்பதையும் வழங்குகிறது. ஒரு பெண் தனது பிறந்த குடும்பத்திலும், அவள் திருமணம் செய்து கொள்ளும் குடும்பத்திலும் இன்றும் புறக்கணிக்கப் படுகிறாள்.

இந்து வாரிசுரிமைச் சட்டம், 1955 இந்து தனிநபர் சட்டத்தை சீர்திருத்தி பெண்ணுக்கு சொத்தில் முழு உரிமையையும் அனுமதித்தது. மகள்களுக்கு அவர்களின் தந்தையின் சொத்தில் சொத்துரிமையும் வழங்கப்பட்டது. பெண்களுக்கு எதிரான பாகுபாடு மிகவும் பரவலாக உள்ளது. ஒரு கூட்டு இந்துக் குடும்பத்தின் உறுப்பினர்களிடையே சொத்தின் பரம்பரை வாரிசுரிமையை நிர்வகிக்கும் சட்டங்கள் தொடர்பாக இது குறிப்பாக உள்ளது. இந்தப் பாகுபாடு மிகவும் ஆழமானது மற்றும் முறையானது. அது பெண்களுக்கு பெரிய பாகுபாட்டினை ஏற்படுத்துகிறது.

பெண்கள் சொத்துடைமையாளராக முடியுமா?

பிரிக்கப்படாத இந்து குடும்பத்தின் பரம்பரைச் சொத்தில் மகளுக்கு உரிமை வழங்குவது தொடர்பாக பொதுமக்களின் கருத்துக்களை பெறுவதற்காக சட்ட ஆணை யத்தால் கேள்வித்தாள் வெளியிடப்பட்டது. இந்தக் கேள்வித்தாள் 21 கேள்விகளை மூன்று பகுதிகளாக கொண்டிருந்தது. அறுபத்தேழு பேர் கேள்வித்தாளுக்குப் பதிலளித்துள்ளனர். 1 - 30 பதிலளித்தவர்கள் சட்டத் தொழிலைச் சேர்ந்தவர்கள், மீதமுள்ளவர்கள் சமூகவிய லாளர்கள்  போன்றவர்கள்.

ஆதரவாக வாதங்கள்

சொத்துரிமையை பெண்ணுக்கு வழங்கு வது அவளுடைய பதவியை மேலும் மரியா தைக்குரியதாக மாற்றும். அரசமைப்புச் சட்டம் பெண்களுக்கு சமத்துவத்தை உறுதி செய்த போதிலும், சொத்துரிமைத் துறையில் இந்து சட்டத்தில் இன்னும் பல பாரபட்சமான அம்சங்கள் உள்ளன. நம் சமூகத்தில் கணவன் குடும்பத்தினர் ஒரு பெண்ணை தவறாக நடத்துவது. ஆனால் கவலைக்குரியது என்ன வென்றால், அவளு டைய சொந்தக் குடும்ப உறுப்பினர்களால் கூட அவளுக்கு பாரபட்ச மான நீதி அளிக்கப் படுகிறது. இவ்வாறு அவள் குடும்பத்தின் சொத்துக்கு உரியவள் ஆக்கப்பட்டால், குடும்ப உறுப்பினர்கள் அனைவரும் அவளது பதவி யின் காரணமாக அவளை மதிப்பார்கள், மற்றும் பெண்கள் மீதான அடக்குமுறைகள் கட்டுப்படுத்தப்படும். இது அவளது தன்னம்பிக் கையையும் சமூக மதிப்பையும் மேம்படுத்து வதோடு, பெற்றோர் மற்றும் திருமணக் குடும்பங்களில் தனக்கும் தன் குழந்தை களுக்கும் அதிக உரிமை கேட்கும் சக்தியைக் கொடுக்கும்.

இந்து வாரிசு திருத்தச் சட்டத்திற்குப் பிறகு, பெண்கள் ஆளுமையுடன் அங்கீகரிக்கப் படுகிறார்கள். இந்து அமைப்பில், மூதாதையர் சொத்து பாரம்பரியமாக ஆண்களைத் தலை வர்களாகக் கொண்ட ஒரு கூட்டு இந்து குடும்பத்தால் நடத்தப்படுகிறது. தற்போதைய வேளையில் முன்பு பார்க்கப்பட்ட மற்றும் விவாதிக்கப்பட்ட Coparcenary  என்பது ஒரு கூட்டுக் குடும்பத்தில் உள்ள ஒரு குறுகிய நபர்களின் அமைப்பு மற்றும் தந்தை, மகன், மகனின் மகன் மற்றும் மகளின் மகன் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது. ஒரு Coparcenary ஒரு தாத்தா மற்றும் ஒரு பேரன் அல்லது சகோதரர்கள் அல்லது ஒரு மாமா மற்றும் மருமகன் மற்றும் பல இருக்கலாம்.

இவ்வாறு மூதாதையர் சொத்து முழுக்க முழுக்கப் பகுதி ஆட்சியால் நிர்வகிக்கப் படுகிறது. இதில் கூட்டுச் சொத்தில் பிறப்பால் ஒரு இந்து குடும்பத்தின் ஆண் உறுப்பினர்கள் மட்டுமே ஆர்வம் கொண்டிருப்பதால், ஆண் வழியாக மட்டுமே சொத்து இறங்குகிறது. ஒரு பெண் ஒரு துணையாக இருக்க முடியாது என்பதால், அவள் பிறப்பால் மூதாதையர் சொத்தில் பங்கு பெற உரிமை இல்லை. தந்தை இறந்தால் சொத்தில் ஒரு மகனின் பங்கு அவர் பிறக்கும் போது உள்ள பங்குடன் கூடுதலாக இருக்கும். ஆனால் திருத்தத்திற்குப் பிறகு மகள்களுக்கும் பிறப்பிலிருந்து உரிமைகள் உள்ளன. அவர்கள் இப்போது உடைமை யாளர்களாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளதால் அவர்கள் ஆளுமையுடன் இருக்கலாம்.